Szpital Włocławek - szpital.wloclawek.pl

Nasze Zespoły

1 zespół specjalistyczny „S”	8 zespołów podstawowych „P”
co najmniej 3 osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu	co najmniej 2 osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych
Miejsce stacjonowania	Miejsce stacjonowania
Włocławek, ul. Lunewil 15	Włocławek, ul. Lunewil 15
	Chodecz, Al. Zwycięstwa 19
	Kowal, ul. Piwna 3
	Izbica Kujawska, ul. Narutowicza 16
	Brześć Kujawski, ul. Kolejowa 44
	Włocławek, ul. Kaliska 104 a
	Włocławek, ul. Papieżka 89
	Włocławek, ul. Obrońców Wisły 1920 r. 21/25

Jak wzywać pogotowie ratunkowe?

999                112

Po zgłoszeniu się dyspozytora staraj się mówić spokojnie i konkretnie. Pamiętaj, żeby informacje podawać w następującej kolejności:

Gdzie jest potrzebna pomoc?

Podaj nazwę miejscowości i dokładny adres. Jeśli to jest niemożliwe, podaj punkty orientacyjne, które ułatwią zespołowi dojazd, np. sklep, kościół, przystanek autobusowy itp.

Co się stało?

Powiedz krótko i precyzyjnie, co się stało, np. wypadek komunikacyjny, drgawki, utrata przytomności, upadek z dużej wysokości, próba samobójcza itp.

Kto potrzebuje pomocy?

1. Powiedz, ile osób potrzebuje pomocy i w jakim są stanie.

2. Określ wiek i płeć poszkodowanego.

3. Zawsze mów o objawach, które możesz zaobserwować:

• wydaje dźwięki?

• mruga oczami?

• nie oddycha?

4. Jeśli poszkodowany może mówić, powiedz dyspozytorowi, na co się uskarża (np. duszność, piekący ból w klatce piersiowej itp.).

Twoje dane

Podaj swoje nazwisko i numer telefonu. Przydadzą się, jeśli dyspozytor będzie potrzebował dodatkowych danych, gdy np. ambulans nie będzie mógł trafić na miejsce zdarzenia.

Wszystkie te informacje pomogą dyspozytorowi zdecydować:

• który i jak wyposażony zespół wysłać na miejsce;

• ile ambulansów wysłać na miejsce;

• które zgłoszenie potraktować jako priorytetowe, jeśli jest ich kilka w tym samym czasie.

Pamiętaj!

1. Bądź opanowany, nie krzycz, kłótnia z dyspozytorem nic nie wnosi, dyspozytor zawsze chce Ci pomóc.

2. Odpowiadaj precyzyjnie na pytania dyspozytora.

3. Dyspozytor może uznać, że potrzebne jest wykonanie pewnych czynności na miejscu zanim przyjedzie zespół medyczny; wysyła ambulans, ale jednocześnie będzie Cię instruował przez telefon, co robić. Wykonuj polecenia dyspozytora.

4. Nigdy nie rozłączaj się pierwszy! W przypadku przyjęcia zgłoszenia dyspozytor zawsze to potwierdzi słowami: "Zgłoszenie zostało przyjęte, wysyłam karetkę".

5. Może się zdarzyć, że dyspozytor uzna, że nie ma stanu nagłego zagrożenia zdrowia ani życia i że sytuacja nie wymaga interwencji Pogotowia Ratunkowego. Powie Ci wtedy, co masz zrobić dalej lub gdzie się zgłosić.

Kiedy wzywać pogotowie ratunkowe?

Zadaniem Pogotowia Ratunkowego jest udzielanie pomocy wyłącznie w stanach nagłego zagrożenia życia lub zdrowia, czyli w sytuacjach, które wymagają natychmiastowego podjęcia czynności ratunkowych. Jeżeli bowiem takie czynności nie zostaną podjęte, pacjent może doznać trwałego i nieodwracalnego uszkodzenia funkcji organizmu.Mogą to być następujące objawy lub zdarzenia:

• wypadki komunikacyjne;

• utrata przytomności lub zaburzenia świadomości;

• drgawki;

• nagły, ostry ból w klatce piersiowej;

• zaburzenia rytmu serca i nasilona duszność;

• nagły ostry ból brzucha;

• uporczywe wymioty, zwłaszcza z domieszką krwi (przypominające fusy kawy);

• masywny krwotok z dolnego odcinka przewodu pokarmowego;

• masywny krwotok z dróg rodnych;

• gwałtownie postępujący poród;

• ostre i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność, obrzęk), będące efektem zażycia leku, ukąszenia czy użądlenia przez jadowite zwierzęta lub uczulenia na pokarmy;

• zatrucia lekami, środkami chemicznymi lub gazami;

• rozległe oparzenia;

• udar cieplny;

• wyziębienie organizmu;

• porażenie prądem;

• podtopienie lub utonięcie;

• upadek z dużej wysokości;

• rozległa rana, będąca efektem urazu;

• urazy kończyny dolnej, uniemożliwiające samodzielne poruszanie się;

• agresja spowodowana chorobą psychiczną;

• dokonana próba samobójcza.

Co robić w pozostałych przypadkach?

Jeżeli stan pacjenta nie zagraża bezpośrednio jego zdrowiu lub życiu, prosimy zgłaszać się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, a w nocy lub w dni wolne od pracy korzystać ze świadczeń nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej. Mogą to być następujące sytuacje:

• zaostrzenie lub nasilenie dolegliwości znanej choroby przewlekłej (np. kolejny napad astmy oskrzelowej z umiarkowaną dusznością);

• infekcja dróg oddechowych z wysoką gorączką;

• bóle brzucha i bóle głowy, nie ustępujące mimo stosowania leków przeciwbólowych;

• biegunka lub wymioty;

• nagłe bóle kręgosłupa, stawów, kończyn itp.

Informacje o nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej (adresy, numery telefonów) powinny być dostępne u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej oraz w placówce medycznej, w której on przyjmuje. W ramach nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej udzielane są porady ambulatoryjne, a także wizyty domowe.